Ramadan

Sinds vrijdag zijn de moslims in ons land weer aan hun maand van spiritualiteit en verbroedering begonnen. Je hoort berichten over overlast door moslimjongeren, het uitstellen van de ramadan door sporters en de HEMA die stopt met de Suikerfeestcollectie. Toch zet ik enkele andere vraagtekens bij de maand die voor veel moslims een periode van bezinning en rust is.

Ik ben een groot voorstander van vrije interpretatie van regels en hou niet van hokjes denken. Maar toch vraag ik me af op hoeveel verschillende manieren het vasten geïnterpreteerd kan worden. Ik ken moslims die bijvoorbeeld wel water drinken, aangezien het heel heet is. Ik ken moslims die wel roken, omdat ze nu eenmaal verslaafd zijn. Ik ken geen moslims die weigeren, maar ik ken wel enkele ‘stiekeme eters’. Ik ken moslims die geen seks hebben, maar wel masturberen. Ik ken moslims die geen seks hebben binnen hun eigen provincie en ik ken moslims die ’s nachts wel seks hebben. Zo vraag ik me dus af hoe het kan dat iedereen de regels op zijn eigen manier hanteert. Wellicht is dit alleen de jonge generatie waar ik contact mee heb of zijn er ook oudere moslims die de regels modern aanpakken?

Waarom hebben moslims eigenlijk deze maand nodig? Voor zover ik onderwijs heb gehad over religie heb ik altijd geleerd dat de Islam staat voor vrede en liefde. Als je het hele jaar door een goede moslim bent, waarom zou je dan een maand nodig hebben om nog een extra goede moslim te zijn? Je kan het hele jaar door toch je eigen momenten van bezinning hebben, waarom heb je een hele maand nodig? Ik ken enkele moslims, mannen in dit geval, die het hele jaar door alles doen wat god, of moet ik zeggen Allah, verboden heeft. Ze gaan volop vreemd, drinken volop alcohol, vloeken en zijn geen aangename personen om bij in de buurt te zijn. Is het dan niet hypocriet als zij meedoen aan de ramadan? Kunnen ze al hun zonden compenseren door een maand braaf te zijn? Het lijkt wel een replica van de EO’s ’40 dagen zonder seks’, alleen dan zonder de camera’s, de 40 dagen en de knappe Arie Boomsma die langskomt voor praatjes over bezinning. Arie Boomsma zou trouwens ook een mooi seizoen ‘uit de kast’ kunnen maken tijdens deze maand. Niet dat er eindelijk eens een homo-moslim (wat een kijkcijfers en media-aandacht!) uit de kast moet komen, maar een ramadan-eter. Het blijkt namelijk dat moslims die er bewust voor kiezen om niet mee te doen aan de ramadan, afgestoten worden door hun eigen volk.

Het idee dat zwakkeren in de samenleving, ongestelde en zwangere personen op een bepaalde manier ontzegging krijgen van het vasten vind ik een goed initiatief. Maar ik krijg het idee dat deze ontzegging alleen maar betrekking heeft op vrouwen. Alternatieve regels worden altijd opgesteld voor vrouwen, door mannen. Ik wil niet meteen als een radicale feministe weggezet worden, maar waarom worden vrouwen in andere culturen vrijwel altijd weggezet als het mindere geslacht?

Misschien hoor ik deze kritiek als blanke Europese vrouw wel niet te uiten, maar ik ken meer mensen die dit denken en niet hardop durven te zeggen. Het klinkt misschien alsof ik de ramadan in een kwaad daglicht wil zetten, maar dat is niet zo. Er zijn ook een hoop positieve ontwikkelingen. Overdag is het ontzettend rustig bij McDonalds, de Turkse buurvrouw laat mij meegenieten van het lekkere eten en de moslims vinden nu alleen maar overeenkomsten, in plaats van verschillen.

Ik vind dat iedereen zijn eigen keuzes mag maken in het leven en dat iedere individu zelf zijn geloof met religieuze handelingen mag kiezen. Misschien komt het wel gewoon door mijn afkeer van kuddegedrag dat ik een kritische noot uit.

Het mooiste ritueel van de Islam vind ik toch wel de besnijdenis. Het zorgt voor een hoop positieve effecten bij het mannelijk geslachtsdeel waar de vrouwen een hoop voordeel uithalen. Toch vraag ik me iets af. Ik heb weleens gelezen dat de voorhuid bewaard wordt om er brandwondslachtoffers mee te helpen. Ik vraag het me af of het ook echt zo is. En ik vraag me nog sterker af of ik het kan maken om de volgende keer dat ik een vrouw zie met een neppe huid kan vragen: ‘weet jij wel dat je ontzettend veel kleine lulletjes op je hebt?’.