Kater tussen de leeuwen...

Het is een tijd stil geweest op Kayleigh’s Pussy Album, maar dat wil niet zeggen dat ik heb stilgezeten. In tegendeel juist.

De afgelopen tijd is er een hoop gebeurd. Voor mijn studie journalistiek ben ik een blog voor roodharigen begonnen en die was uiterst succesvol. Dat wil zeggen dat ik nu met heel veel dingen tegelijk bezig ben en ook nog gewoon moet studeren en werken.

Het leven is leuk en druk tegelijk. Ik heb er lang over nagedacht of ik hier weer moest gaan bloggen. Ik dacht dat m’n inspiratie op was. Toch kwam ik erachter dat dat zeker niet zo is. Ook vroegen steeds meer mensen in mijn omgeving om hier weer te gaan bloggen.

Ik heb besloten dat ik er weer voor ga. Geen idee hoe vaak en voor hoe lang, maar ik ga blijven proberen om hier leuke stukken te schrijven. Als je ideeën hebt voor leuke onderwerpen of anekdotes dan kun je die vooral bij me kwijt. Ook ben je natuurlijk altijd vrij om te reageren.

De druppel om juist vandaag een blog te schrijven kwam door een bezoekje aan de Nederlandse versie van de Chippendales gisteren: the Dutch Lions. Via Vakantieveilingen kocht ik voor zes euro kaartjes en nadat ik volop had genoten bij de beroemde Chippendales had ik ook hier hoge verwachtingen van. Helaas ben ik diep teleurgesteld.

The Dutch Lions zijn nog minder dan een slap aftreksel van de Chippendales. Ik heb gisteren mijn ogen uitgekeken en alleen maar moeten lachen om de triestheid van de hele avond.

Het type vrouw dat tijdens een vrijgezellenfeest met gekke pakjes aan door de stad loopt is nooit echt mijn ding geweest en gisterenavond stond ik in een slechte kroeg met alleen maar van dat soort vrouwen. Het moment waarop ik een vrouw van ouder dan vijftig in haar fluoriserende hemdje en gezondheidsslippers zag staan was voor mij de druppel. De Ster in Nieuwkuijk is gewoon vergane glorie en dat kan maar beter geaccepteerd worden.

Op internet zag het er fantastisch uit hoor, begrijp me niet verkeerd. Al maanden keek ik uit naar een avond vol lekkere mannen. De foto’s zagen er goed uit en het promotiefilmpje op YouTube ook, maar daar bleef het bij. 

De act bestond uit vier mannen, waarvan er maar één bedeeld was met een goed staaltje genen. Dit was ook de enige man die op de site van The Lions stond, waar de andere drie vandaan kwamen geen idee. Verder was er nog een gast die verdomd veel leek op Will Smith in The Fresh Prince of Bel Air en een blanke gozer die gewoon totaal misplaatst was. Een beetje danstalent en een zonnebankje of tien hadden hem minder afstotelijk gemaakt.

Zoals op deze foto's had het moeten zijn, maar van deze vier mannen was alleen de meest linkse aanwezig. Foto's: The Lions NL op Facebook.

De acts van The Lions waren ook ronduit slecht. Het dansen was niet gelijk, de kostuums waren lelijk en hoe hard ze hun best ook deden, het was het gewoon allemaal net niet. Voor de rest van het vrouwelijk publiek maakte het geloof ik niet uit, want er werd loeihard gegild. Het zou ook kunnen dat het gewoon aan mij lag hoor. Dat ik gewoon te intelligent ben om dit soort kunstjes aantrekkelijk te vinden, maar na mijn extase bij de echte Chippendales lijkt me dat onwaarschijnlijk.

Ik kon het niet laten om me af te vragen hoe het voor die mannen is. Je staat halfnaakt op een podium voor een publiek dat voornamelijk bestaat uit ordinair gillende wijven en je bent gewoon een kunstje aan het doen.

Het kon nog erger. De Lions deden traden telkens een half uur op en dan was het pauze. In die pauze liepen er mannen in boxershorts het publiek in en daar mochten de vrouwen mee doen wat ze wilden. Dit waren de ‘candyboys’. Nee ik maak geen grapje. Ik vond het net Bonobo-apen die probeerden indruk te maken op de vrouwen in de zaal.

Ik kon het niet laten om met een van de apen te praten. Ik gunde die gozer een diepgaand gesprek ter afwisseling van de avond dus ik vroeg hem of hij dit nou leuk vond en wat er in hem omging. Hij zei: “het is verschrikkelijk en geloof me, ik vind het ook echt stom.” Toen snapte ik er nog minder van.

Toen er bij de tweede act dildo’s bij werden gehaald en vrouwen uit het publiek op het podium werden gehaald, geblinddoekt werden en ermee geswaffeld werden had ik het echt gehad. De maat was vol. Toch wilde ik het een kans geven en ik heb het ook echt geprobeerd, maar toen er vervolgens gillend vrouwen hun hand opstaken om de dildo’s te pijpen, was ik er echt klaar mee.

Na de tweede act ben ik ervandoor gegaan en ik heb de laatste act dus gemist. Wie weet was het nog hartstikke leuk, maar ik was genoeg getraumatiseerd.