Dit weekend werd bekend dat het Brabants dialect door het andere geslacht het meest sexy wordt gevonden. Nu ben ik nooit echt gevallen voor de zachte G, ik heb persoonlijk veel liever een harde L. Mijn accent probeer ik al jaren af te leren, toch glipt er af en toe nog wel eens een ‘houdoe’ mijn mond uit. Zeker wanneer ik bij mijn ultieme Bossche familie ben, praat ik ontzettend plat. Het Brabants staat gelijk aan gezelligheid en daarom vinden velen het aantrekkelijk. Dat gezellig snap ik, dat aantrekkelijk niet. Wanneer ik op RTL 5 de New Chicks hoor praten, schaam ik me dood voor mijn eigen volksstam. Snappen die meiden nu ook niet dat ‘hun veel dommer als ons’ overkomen. Klink ik dan ook als een domme big? Dit is trouwens een retorische vraag.
Een zachte G is in principe niet erg, ik vind het veel erger dat er het hele Brabantse dialect bij komt kijken. Wie heeft dat eigenlijk verzonnen? Het dialect? De taal van de liefde is toch universeel? Waarom zou ik als Brabantse meid dan aantrekkelijker worden gevonden dan een vrouw uit bijvoorbeeld de Achterhoek?
Zodra ik een man tref die zegt dat hij mij sexy vindt door mijn accent laat ik het weten. Tot die tijd probeer ik mijn Brabantse tongval te beperken tot het minimum. Alhoewel ik aankomend weekend wel weer heel hard zal meezingen met ‘Brabant’ van Guus Meeuwis. Hij vat de echte liefde voor mijn zuidelijke provincie perfect samen. Zie de songtekst hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten