Commerciële kutdag

Het is bijna 14 februari en dat houdt in dat mijn winterdip haar diepste dal bereikt. De enige dag in het jaar die helemaal in het teken staat van liefde, of in mijn geval: het ontbreken van een liefde in mijn leven. Het is weer Valentijn. Een dag waarop stelletjes liefkozend door de stad lopen,  er dozijnen Hallmark kaarten worden verkocht en iedere bioscoop vol zit. Een dag die volop uitgebuit wordt door de commercie. Net alsof er een speciale dag nodig is om iemand te tonen hoeveel je van hem/haar houdt. Als je alleen je liefde voor elkaar kan tonen op deze dag, dan is er iets goed mis.

Normaal zette ik het ieder jaar op een zuipen met Valentijnsdag. Samen met vriendinnen gingen we naar de film en het maakte ons niet uit dat we in een restaurant vol stelletjes werden aangezien voor een lesbisch stel, we hadden de grootste lol. Inmiddels heeft iedereen om mij heen een relatie en ik ben voor mijn vriendinnen de eeuwige vrijgezel.

Laatst bedacht ik me een quote uit mijn favoriete serie:

‘Maybe some women aren’t meant to be tamed. Maybe they need to run free until they find someone just as wild to run with them.’

Ik begin ook steeds meer te geloven dat ik niet het type vrouw ben voor een relatie. Ik weet niet eens of ik wel geloof in pure liefde. Vaak is er één grote liefde en die verpest je voor het leven. Iedereen die na hem volgt, zal niet goed genoeg zijn of geeft je niet hetzelfde gevoel. Natuurlijk kan dat ook niet, want iedereen heeft lief op een andere manier en iedere relatie is dan ook anders. Toch is het voor een opvolger altijd lastig om te tippen aan zijn voorganger.

Uit recent onderzoek is gebleken dat men daadwerkelijk kan sterven aan een ‘gebroken hart’. Ik bescherm liever mezelf en stort me niet in een hevige relatie, zonder verdere overwegingen. Mensen moeten zich misschien beseffen dat voordat je iets breekt, je het beter kan laten staan.

Waarom vinden anderen het altijd nodig om te vragen of je nog vrijgezel bent. Misschien moet dat, omdat men een leven leeft dat voldoet aan andermans verwachtingen. Wat wordt er verstaan onder liefde? Als liefde is dat je alleen maar bij elkaar wil zijn en jezelf totaal wil aanpassen aan een ander, dan doe ik daar niet aan mee. Ik snap dat mijn opa elke keer moet vragen of ik eindelijk al eens verkering heb, in zijn tijd trouwde je op je twintigste. Je zou alleen verwachten dat onze huidige maatschappij iets meer begrip toont voor onafhankelijke vrouwen.

Toch zijn er ook bepaalde associaties met liefde die zelfs de stoerste vrouwen een brok in hun keel kunnen geven.

Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus

Hoe zou de wereld eruit zien als iedereen viel op hetzelfde geslacht? Eigenlijk zou het veel logischer zijn als mannen met mannen gingen en vrouwen met vrouwen. Wij zouden namelijk precies van elkaar begrijpen wat we bedoelen. We weten van elkaar wat we nodig hebben en communicatieverschillen zijn er niet meer. Ook willen we vaak precies hetzelfde en hebben we dan geen moeite om het aan te geven. Eigenlijk zou ik een relatie moeten hebben met mijn beste vriendin. Laatst verwoordde zij het perfect: ‘wij verwachten niks van elkaar, maar krijgen alles.’, eigenlijk dus de perfecte relatie. Inmiddels heeft zij een mannelijke variant van mij gevonden en die heeft natuurlijk wel letterlijk iets extra’s.

Ik vind vrouwen prachtige wezens, maar ik zou nooit verliefd op een vrouw kunnen worden. Het gaat denk ik tegen de natuurlijke voortplantingsdrang in. Het zou wel een hoop energie schelen. Je hoeft nooit meer na te denken wat hij nou eigenlijk wil of bedoelt.

Toch zou het ook een stuk saaier zijn. Je moet wel uitdaging hebben in een relatie, anders gaat het snel vervelen. Vaak is ook die eerste fase waarin je elkaar nog een beetje aan het aftasten bent het leukst. Je ontdekt overeenkomsten, maar nog meer verschillen en daar moet je mee om leren gaan.

We zullen moeten accepteren dat mannen essentieel andere wezens zijn en dat ze daar zelf ook weinig aan kunnen doen. Vrouwen willen een inloopkast en in ruil daarvoor krijgt de man een bierkelder.

Gelukkig zijn niet alle mannen hetzelfde en misschien heb ik wel altijd pech. Ik hoop ooit nog een uitzonderlijk exemplaar tegen te komen. Tot die tijd leg ik me er maar bij neer dat we sommige dingen nu eenmaal nooit zullen begrijpen.